سیستم فنر بندی یکی از چند قسمت اساسی خودروست که اهمیت فوق العاده ای داشته و اثر مستقیمی نیز بر هندلینگ و خوش دستی، مانور پذیری، راحتی سرنشینان و البته ایمنی در عبور از مسیر های مختلف دارد. این بخش از خودرو در طی سالیان دچار تغییرات و دگرگونی های مختلفی شده است که همه آن ها در رسیدن به درجات بالاتری از فاکتور های گذشته قدم برداشته اند. اما با این حال تمام سیستم های تعلیق و فنربندی در سه رده طبقه بندی می شوند که این طبقه بندی بر اساس درجه آزادی و چگونگی عملکرد آن هاست به طوری که سیستم های تعلیق یا کاملا وابسته اند، یا کاملا مستقل و یا نیمه مستقل. استقلال و وابستگی سیستم تعلیق در چگونگی ارتباط و اثر تایر های یک محور نسبت به هم سنجیده می شود.
سیستم تعلیق غیر مستقل :
در این سیستم دو چرخ موجود بر روی یک محور دارای ارتباط زیادی با هم بوده و کاملا به یکدیگر وابسته هستند که به همین خاطر به این سیستم تعلیق، تعلیق یک پارچه یا اکسل صلب گفته می شود چرا که در بین تایر های یک محور، یک محور کاملا صلب و یک پارچه قرار دارد که اکسل خودرو بوده و بقیه قسمت های چرخ و فنر بندی و … بر روی آن قرار دارد. در این سیستم تعلیق حرکت یک تایر کاملا به تایر دیگر ارتباط داشته و بر آن اثر می گذارد که دلیل غیر مستقل بودن نیز همین است. این سیستم تعلیق در خودرو های سواری امروزی چندان رایج نبوده ولی در خودرو های سنگین، در محور جلو کاملا یک سیستم تعلیق رایج و پر استفاده است. برای اولین بار، ولوو در نسل جدید خود از سیستم تعلیق مستقل استفاده کرده است که تا قبل از آن در دنیای خودرو های سنگین اصلا دیده نشده بود. هم چنین سیستم تعلیق در وانت بار های قدیمی و خودرو های شاسی بلند قدیمی مثل جیپ ها و تویوتا ها، از نوع سیستم تعلیق غیر مستقل هست که با مشاهده معایب این سیستم تعلیق، در خودرو های آفرودی امروزی از فنر بندی لول استفاده شده است تا پایداری چرخ ها در عبور از موانع افزایش پیدا کند. مهم ترین مزیت این سیستم تعلیق در سادگی و قابلیت تحمل وزن بالای آن است. این سیستم تعلیق در خودرو های سواری با بخش هایی مثل میل تعادل همراه می شود تا پایداری خودرو در سرعت های زیاد و پیچ های تند، کم نشود.
سیستم تعلیق نیمه مستقل :
در این سیستم تعلیق، یک ارتباط غیر مستقیم بین چرخ ها وجود دارد اما بازی هر چرخ تا حدودی مستقل از دیگری نیز می تواند انجام شود. در این سیستم بخش هایی به نام طبق قرار دارد که هر چرخ با متعلقاتش بر روی آن قرار می گیرد اما بین دو چرخ، با کمک میله ها و محور ها یک ارتباط برقرار می شود تا چرخ ها در جای خود نیز ثابت باشند. سیستم تعلیق میله پیچشی که در برخی از خودرو های سواری وجود دارد، یک نمونه از انواع تعلیق نیمه مستقل محسوب می شود. این سیستم تعلیق در واقع نتیجه تلاش شرکت های خودرو سازی برای رسیدن به یک تعلیق مستقل و دوری از تعلیق غیر مستقل است که هم هزینه های طراحی و تجهیز کمتری دارد و هم سواری نسبتا خوبی را ایجاد می کند. این سیستم تعلیق در محور عقب برخی از خودرو های دیفرانسیل جلو استفاده می شود که دلیل آن هم در جمع و جوری آن و اشغال کم فضاست.
سیستم تعلیق مستقل :
سیستم تعلیق مستقل دارای انواع و گونه های مختلفی است که می توان معروف ترین آن را بازو های A شکل و مک فرسون دانست. در این سیستم تعلیق، تنها ارتباط بین دو چرخ در یک محور خودرو با وسایلی مثل میل تعادل و استرس بار صورت می گیرد و بازی و مانور هر تایر کاملا مستقل از دیگری است و بر روی آن اثری نخواهد گذاشت. این سیستم تعلیق که نمونه آن را می توان در محور جلو اکثر خودرو های دیفرانسیل جلو مشاهده کرد، هم هندلینگ بهتری را ایجاد می کند و هم سواری نرم تر و راحت تری را پدید خواهد آورد.
