تیم ملی فوتبال زنان ایران آخرین‌بار چند ماه پیش در مرحله دوم مسابقات انتخابی المپیک به میدان رفت. جایی که نتوانست سهمیه کسب کند و نتیجه‌اش دور ماندن از اردوهای ملی شد.
بیشتر بخوانید:
حالا خبر رسیده است که جایگاه تیم ملی فوتبال زنان ایران در رنکینگ جهانی 4 پله سقوط داشته است.
در چنین شرایطی با اینکه ماه‌ها از حذف هر سه رده تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از مسابقات قهرمانی آسیا و مقدماتی المپیک می‌گذرد اما هنوز خبری از وضعیت کادر فنی و برگزاری اردوی دوباره آن‌ها نیست. در این وضعیت، فدراسیون فوتبال و به‌ویژه بخش زنان این فدراسیون هم حاضر به روشنگری و ارائه برنامه‌های خود در این زمینه نیستند.
نکته مهم اینکه تیم ملی زنان ایران سوم دی ماه ۱۳۹۵ با سقوط ۷۳ پله‌ای از رنکینگ فیفا خارج شد. حالا مجدداً این نگرانی حس می‌شود چرا که با شرایط فعلی هیچ خبری از برنامه‌های تیم ملی نیست.
فیفا اقدام به انتشار جدیدترین رنکینگ تیم‌های فوتبال زنان کرد. در این رده‌بندی تیم ایران با چهار پله سقوط در جایگاه ۷۰ قرار گرفت.
تیم ملی فوتبال زنان آمریکا که به مقام قهرمانی جام جهانی رسید در جایگاه نخست قرار داد. پس از آن تیم‌های آلمان و هلند به ترتیب دوم و سوم هستند.
۱۰ تیم برتر رنکینگ فیفا:
۱- آمریکا
۲- آلمان
۳ – هلند
۴- فرانسه
۵ – انگلیس
۶- سوئد
۷- کانادا
۸- استرالیا
۹- کره شمالی
۱۰- برزیل
علاوه بر این تیم ملی سال آینده مسابقات جام‌ملت‌های زنان آسیا را پیش رو دارد اما فدراسیون در این خصوص هیچ برنامه‌ای را اعلام نکرده است.
در چنین شرایطی که هیچ آینده روشنی برای تیم ملی فوتبال زنان ایران پیش‌بینی نمی‌شود، لیلا صوفی‌زاده نایب‌رئیس تیم ملی خود را منجی این تیم می‌داند.
تیم امید بدون سرمربی
فوتبالیست ایرانی- آمریکایی که سال‌ها
پیش بازی در تیم ملی فوتبال ایران را انتخاب کرد، به عنوان سرمربی تیم ملی جوانان
به کار گرفته شد. او با صبوری و تلاش، آموزش به دخترانی را که برخی از آن‌ها
فوتبالیست نبودند، شروع کرد و به مرور تیمی ساخت که پشتوانه بالقوه‌ای برای تیم
بزرگسالان بود اما با رفتن این مربی از ایران و حضور در آمریکا، تیم او نیز رها
شده و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار جوانانی است که با امید فوتبال را آغاز
کردند.
صوفی‌زاده در مورد این تیم نیز نقش خود
را پررنگ‌تر از واقعیت‌ها، نشان داد اما باید دید این روند، در ادامه راه هم توان
هدایت دختران فوتبالیست را دارد یا خیر؟ اکنون سرنوشت تیم جوانان به عنوان پشتوانه‌ای
برای نسل بعدی فوتبال ایران، اهمیت بسزایی دارد چون رها کردن آن‌ها در حالی که به
تازگی گام‌های اولیه را در فوتبال برداشته‌اند، قابل‌قبول و توجیه‌پذیر نیست.
تیم ملی نگران روزهای آینده و مسابقات جام ملت‌ها
اراده واحدی برای تقویت تیم ملی فوتبال بانوان بزرگسال وجود دارد، این جمله را پیش از این صوفی‌زاده گفته است اما وضعیت تیم ملی شامل کادر فنی، برنامه‌ها و اردوها مشخص نیست. زنان فوتبالیست ایران سال آینده جام ملت‌های آسیا را پیش رو دارند اما نایب‌رئیس زنان هیچ توضیحی در مورد اقداماتش در این زمینه ارائه نمی‌دهد و مشخص نیست که آیا باز هم دوره تاریک سکون تیم ملی آغاز شده یا با حمایت مسئولان در مسیر پیشرفت قرار می‌گیرد. علاوه بر این، تیم فوتبال جوانان نیز که با حضور کتایون خسرویار گام‌های خوبی برداشته بود، با رفتن این مربی، اکنون وضعیت مشخصی ندارد. هنوز برنامه‌ای برای تعیین کادر فنی و برگزاری اردوهای این تیم برای حفظ آمادگی و هماهنگی بیشتر اعلام نشده و گویا هنوز تصمیمی جدی در این زمینه گرفته نشده است.
مشاوران فنی می‌مانند؟
فدراسیون فوتبال برای کمک به تیم‌های ملی، حسین عبدی را به‌عنوان مشاور فنی انتخاب کرد. حضور عبدی در اردوها هر چند باعث شد که هماهنگی بازیکنان بهبود یابد اما نتیجه چه شد؟ تیم ایران درحالی که در تورنمنت فوتبالی آسیا مرکزی موسوم به کافا نایب‌قهرمان شد، پس از آن به تورنمنت هند اعزام شد و در همه دیدارهایش شکست خورد و حتی گلی هم به ثمر نرساند؛ زنگ خطری که نشان داد استفاده از مشاور فنی مرد هم کارساز نبوده است؛ البته مشخص نبود محدوده وظایف عبدی تا چه حد بود؟ آیا می‌توانست در انتخاب بازیکنان هم به آزمون مشاوره بدهد یا تنها به بازیکنان انتخاب‌شده سرمربی اکتفا می‌کرد؟ اگر محدوده مشاور فنی به انتخاب بازیکن مربوط می‌شود آیا مشاور فنی فیلم بازی زنان را دیده تا بتواند مشاوره درستی در انتخاب بازیکن به سرمربی بدهد یا خیر؟
هر چند به ظاهر و با توجه به دعوت برخی بازیکنان فوتسال مورد اول درست‌تر به نظر می‌رسد. در نتیجه شرط تأثیر چشمگیر استفاده از مشاور فنی مرد برخورداری از علم درباره شرایط فوتبال زنان، آشنایی با وضعیت لیگ و اشراف به توانایی بازیکنان است تا بتواند بهترین مشاوره‌ها را در راستای کمک با زنان ارائه دهد.
صوفی‌زاده در این مورد هم نظرات خاص خود را دارد. او مغرور از انتخاب حسین عبدی است، اما به کارنامه تیم‌های حذف‌شده خود توجهی ندارد. درست است که عبدی بهترین و معتبرترین مدارک مربیگری را اخذ کرده است، اما چیدن اشتباه مهره‌های درست کنار هم، نتیجه درستی در پی ندارد. وقتی به دنبال برداشتن گامی چون انتخاب مشاور فنی در جهت کمک به بانوان هستیم باید دانش استفاده درست از آنچه را در اختیار داریم هم داشته باشد.
فوتسال هم مربی دارد، اما برنامه نه
این اما همه ماجرا نیست. فوتسال زنان هم شرایط خوبی ندارد. این تیم ستاره بزرگش یعنی شهرزاد مظفر را از دست داده است. مظفر که با هدایتش تیم ملی فوتسال زنان ایران را در بدترین روزها قهرمان آسیا کرد حالا در کویت است؛ سرمایه‌ای که باید در ایران می‌ماند و مسئولان با حمایتش راه را برای درخشش بیشتر این تیم باز می‌کردند، فراری شد چون همان روزها گفت نیاز دارد کمی در آرامش کار کند. او بدون هیچ حاشیه‌ای رفت اما حالا فوتسال ایران وضعیت مناسبی ندارد.
در همین شرایط هم اما نایب‌رئیس زنان فدراسیون مدعی است حامی این تیم بوده است. آن هم در شرایطی که با گذشت 2 سال از مسابقات قهرمانی آسیا این بازیکنان هنوز پاداششان را نگرفته‌اند.
