مسئول کمیته روان‌شناسی فدراسیون پزشکی ورزشی معتقد است؛ نبود روان‌شناس ورزشی در کنار اردوهای اعزامی به رقابت‌های مهم ازجمله بازی‌های آسیایی اینچئون حاصل زحمات کادرفنی و ورزشکار را بسیار کاهش می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
- اهمیت تغذیه ورزشکاران قبل از اعزام به بازی‌های آسیایی اینچئون
- فعالیت بدنی چقدر خطر مرگ‌ومیر را کاهش می‌دهد
هوشنگ اسماعیلی درمورد اهمیت حضور روان‌شناس ورزشی در کنار تیم‌ها می‌گوید: «برای آماده‌سازی ورزشکاران قبل از مسابقات به‌خصوص در سطح حرفه‌ای و قهرمانی نیازمند سه مقوله مهم آمادگی جسمی که زیر نظر مربیان بدنسازی به دست می‌آید و آموزش تکنیک‌ها و تاکتیک‌ها توسط مربی فنی و آمادگی روانی هستیم که این سه همانند سه ضلع مثلث هستند که در رأس آن آمادگی روانی است که ورزشکار با کمک روان‌شناس ورزشی به آن می‌رسد.»
اگر ورزشکاری از نظر بدنی به شرایط مطلوب رسیده باشد و از نظر تکنیک و تاکتیک در اوج آمادگی باشد اما ازلحاظ روانی در شرایط ایده‌آل نباشد به‌طور حتم با کمی استرس و دیدن حریفی قَدَر در کمترین ثانیه اعتمادبه‌نفس خود را از دست می‌دهد و به‌راحتی مدال و مقام قهرمانی را از دست خواهد داد.
پس برای رساندن ورزشکارانمان به آمادگی روانی کامل بهتر است حداقل از 8 ماه قبل از اعزام به مسابقات همان‌طور که برای آمادگی فنی و بدنی برنامه‌ریزی می‌کنیم، با بهره‌گیری از روان‌شناسان ورزشی و برگزاری دوره‌های تئوری و کارگاه‌های عملی برای کسب آمادگی روانی ورزشکار او را همراهی کنیم.
یک روان‌شناس ورزشی باید در کنار تیم برای آموزش مهارت‌های ذهنی موازی با مربیان فنی و بدنسازی حرکت کند و همواره با برگزاری هفته‌ای دو تا سه بار دوره‌های آموزش و تشکیل پرونده پزشکی و همچنین ارتباط با سایر مربیان، سرپرست و خانواده ورزشکار نقاط قوت و ضعف وی را شناسایی کند و برای رفع آن بکوشد.
یک روان‌شناس ورزشی با برگزاری دوره‌های تئوری درخصوص توجه، تمرکز، اضطراب، اعتمادبه‌نفس، تصویرسازی ذهنی، هدف‌گذاری و استرس آموزش می‌دهد و پس‌ازآن با برگزاری کارگاه‌های عملی و ایجاد صحنه‌های مشابه روز مسابقه همانند دوربین، تماشاچی می‌تواند به ورزشکار بسیار کمک کند تا همه بدانند که آیا این ورزشکار در شرایط مشابه مسابقه می‌تواند آموخته‌های تکنیکی و تاکتیکی خود را به کار بگیرد یا نه؟!
آمادگی روانی مدال و رنگ آن را تعیین می‌کند
اسماعیلی معتقد است: «در رقابت‌ها، تیم‌ها از نظر جسمی و تکنیکی فاصله زیادی ندارند، اما کسی برنده می‌شود که از نظر روانی در شرایط خوبی باشد؛ زیرا اگر بهترین تکنیک را داشته باشیم اما از نظر روانی آمادگی کافی نداشته باشیم، امکان دارد با دیدن حریف تازه‌وارد ناگهان افت کنیم و نتوانیم توانایی‌های خود را به کار بگیریم.»
امیدوارم مسئولان تیم‌ها به حضور و استفاده از روان‌شناسی ورزشی در کنار اردوهای تیم‌های ملی اعزامی به بازی‌های آسیایی اینچئون اهمیت داده باشند و درصورتی‌که به‌طور جدی به این امر توجه نکردند در فرصت کم باقیمانده با برگزاری کارگاه‌های عملی تکنیک‌های لازم همچون توجه و تمرکز، اعتمادبه‌نفس، کنترل خشم، غلبه بر استرس و اضطراب را به ورزشکاران آموزش دهند تا بتوانیم نتایج مطلوبی را در کره جنوبی کسب کنیم.
